Een eiwitrijke voeding kan de eiwitsynthese in de spieren stimuleren na inspanning, maar verschilt per eiwit en het is voor obese mensen lastiger om gezonder te gaan eten dan om meer te gaan bewegen. Dat bleek uit presentaties van prof. Ronald Mensink en prof. Stef Kremers tijdens de “NAV op locatie” bij Maastricht University op 26 mei.

De Nederlandse Academie van Voedingswetenschappen (NAV) organiseerde voor haar leden een ‘NAV on location’ bij Maastricht University om kennis te maken met het voedingsonderzoek in het zuiden van het land. Bij Maastricht University vindt veel onderzoek plaats waarvan de resultaten ook in de praktijk van nut zijn. Zo liet Ronald Mensink, hoogleraar moleculaire voeding aan Maastricht University, resultaten zien van onderzoek naar de eiwitsynthese in de spieren na inspanning. Die eiwitsynthese is gunstig voor spieropbouw en spierherstel. In het onderzoek kregen 12 gezonde jonge mannen na krachttraining 30 gram eiwit binnen via melk of rundvlees. Uit bloedonderzoek en spierbiopten bleek dat melkeiwit de eiwitsynthese in de spieren binnen 2 uur na de inspanning meer stimuleerde dan rundvleeseiwit. Eiwitten uit zuivel werken dus beter dan eiwitten uit rundvlees. Volgens Mensink heeft dat mogelijk te maken met een gunstigere aminozuursamenstelling.

Rode bietensap

Mensink liet ook ander onderzoek van Maastricht University de revue passeren, zoals een studie naar het effect van rode bietensap op de vaatwand. Rode bietensap staat onder sporters bekend als prestatieverhogend. Uit onderzoek aan de Maastricht University blijkt rode bietensap de vaatwanden flexibeler te maken en de bloeddruk te verlagen. Het sap bevat veel nitraat, dat in het lichaam kan worden omgezet in nitriet en stikstofmonoxide. Dit laatste zou de spieren efficiënter laten werken en de bloedvaten verwijden, zodat er meer zuurstof naar de spieren kan worden getransporteerd. Opvallend genoeg werkt rode bietensap in een recent onderzoek van Maastricht University wel bloeddrukverlagend, maar een drankje met evenveel nitraat erin niet. Mensink kan dit verschil in effect vooralsnog niet verklaren.

Meer zittend gedrag; meer energierijk eten

Bij Maastricht University zoekt Stef Kremers, hoogleraar preventie van obesitas, onderzoek naar oplossingen voor het obesitas-probleem. ‘Obesitas is een ‘wicked problem’; een complex probleem zonder eenduidige oorzaak. Er is dus ook niet één oplossing’, benadrukte Kremers tijdens de ‘NAV on location’. Volgens Kremers werd vroeger gekeken naar het gedrag van het individu, maar krijgt tegenwoordig de invloed van de omgeving en de complete leefstijl meer aandacht. Bepaalde gedragingen blijken een sterke samenhang te vertonen, zoals dat zittend gedrag vaak samen gaat met het consumeren van een energiedichte voeding. En wie op de fiets naar het werk gaat, neemt vaak een banaan mee naar het werk.

Beweegkuur

Kremers was ook betrokken bij de “Beweegkuur”, een leefstijlinterventie die in de huisartsenpraktijk door leefstijlcoaches is uitgevoerd bij mensen met obesitas. Hij zag dat de motivatie om meer te gaan bewegen bij de deelnemers makkelijker toenam dan om gezonder te gaan eten. Het kost dus meer moeite om het voedingsgedrag te veranderen. Omdat kinderen van nature graag bewegen, denkt Kremers dat volwassenen dat plezier in bewegen weer terug kunnen halen. ‘Maar met plezier meer sla gaan eten, dat is voor de meeste mensen een heel ander verhaal’, aldus Kremers.