‘Er wordt Nederlanders wel verweten dat ze geen trotse eetcultuur hebben. Onze culinaire hoogtepunten zouden niet verder gaan dan snert, haring en karnemelkse gortepap. Nee, dan de Italianen. Die spaghetti Bolognese en Lasagne gaan de hele wereld over. En ze kunnen uren praten over het beste recept voor Vitello Tonnato of de Sugo voor de pasta. Maar of wij Nederlanders nu wel of niet trots zijn op onze eetcultuur, we staan wel heel erg open voor nieuwe smaken en invloeden.

Waarschijnlijk is die openheid een overblijfsel van onze eeuwenlange zeevaart en wereldhandel. ‘We’ hebben veel geproefd en gesnoven. Wij Nederlanders brachten de nootmuskaat, peper en bijvoorbeeld kaneel naar Europa. In onze genen zit een drang naar innovatie en nieuwsgierigheid. En juist niet de stellige behoefte om vast te houden aan de eigen familiereceptuur, zoals Italianen dat doen.

Ik was laatst weer eens in Italië voor een korte vakantie en hield me daar keurig aan de geldende eetregels. Want ik wil, en dat zit wellicht ook in mijn Nederlandse genen, me best aanpassen aan hoe het elders hoort. Dus at ik spaghetti alleen met een vork – zonder de lepel die Nederlanders vaak als hulpmiddel gebruiken. Vroeg ik bij de pasta Vongole niet om Parmezaanse kaas. En dronk ik het glaasje water bij mijn espresso ná de koffie.

En nu we het toch over koffie hebben, uiteraard dronk ik de cappuccino bij het ontbijt. Ik weet dat het not done is om na het diner in Italië nog een cappuccino te bestellen. Maar dat blijft verleidelijk. Want een goede cappuccino is vaak net wat je wilt na een goede maaltijd. En hoe ze het voor elkaar krijgen blijft een vraag. Maar hun cappuccino met een toef heerlijk halfzoetig schuim van volle melk krijg ik in Nederland maar zelden in de horeca.

Ik moet bekennen dat ik het thuis ook lastig vind. Ondanks mijn mooie melkopschuimer. Maar het kan nog erger. Ik wil natuurlijk niemand voor het hoofd stoten, maar hoe halen mensen het in hun hoofd om zonder goede reden iets anders dan volle melk te pakken voor een zelfgemaakte cappuccino? Want magere melk of sojamelk geven nooit die fijne romige structuur en lekkere smaak. En geen snuf kaneel erop, maar hooguit wat cacaopoeder. Tja,  als ik mezelf zo hoor, zit er blijkbaar ook wat Italiaanse stelligheid in mijn genen …’

Yneke Kootstra is voedingskundige (Wageningen Universiteit) en docent en mede-oprichter van de Academie voor Leefstijl en Gezondheid. Ze schreef diverse boeken en columns en artikelen over lifestyle en is bekend van het SBS6-programma De Afvallers XXL en een column in Vrouw (Telegraaf). Daarnaast begeleidt ze duursporters en coacht ze mensen naar een gezondere leefstijl in haar praktijk in Amerongen. Zelf is ze een fanatieke mountainbikester.